Կան երկու կատեգորիայի մարդիկ, որոնց վրա հիպնոզը չի ազդում և սա գիտական վիճակագրություն է։
Առաջին կատեգորիա. մարդիկ, որոնք չեն կարողանում կենտրոնանալ իրենց էմոցիաների, զգացմունքների, զգացողությունների վրա։ Նրանք չեն կարողանում նաև կենտրոնանալ իրենց խնդիրների վրա, չեն կարող նկարագրել կոնկրետությունը։ Այս մարդկանց միավորում է մեկ հատկանիշ – IQ-ն 70-ից ցածր է։
Երկրորդ կատեգորիա. մարդիկ, որոնք գիտակցաբար դիմադրում են հիպնոզին և չեն մտնում հիպնոտիկ վիճակ։ Սա նրանց որոշումն է։
Դուք վարո՞ւմ եք ավտոմեքենա։
Երբևէ սովորե՞լ եք հեծանիվ վարել։
Երբևէ ինչ-որ բան սովորե՞լ եք։ Օտար լեզու՞։
Երբևէ սովորե՞լ եք կարդալ։
Սովորե՞լ եք բանաստեղծություններ։
Հիմա այդ ամենը դուք անում եք մասամբ անգիտակցաբար։ Դուք օգտվում եք ձևավորված հմտություններից։
Այսպես, բոլոր հմտությունները, որոնցից դուք օգտվում եք անգիտակցաբար, դա հենց այն մեխանիզմն է, որով մուտք եք գործում հիպնոտիկ վիճակ։ Դուք դրանցից օգտվում եք ամեն օր։ Այլ կերպ ասած, դուք սուզվում եք ենթագիտակցություն՝ վերցնելու և կիրառելու երբևէ ձեռք բերած հմտությունը։
Ըստ նույն վիճակագրության՝ մարդը գտնվում է հիպնոտիկ վիճակում օրական 4-ից մինչև 7 ժամ